Het toevoegen van water bij mest is een effectieve manier om een forse reductie van ammoniakemissie te realiseren. Dit geldt zowel voor het aanwenden van verdunde mest als het verdunnen van mest in de kelder. Die laatste optie doorloopt nu het verzilvertraject voor de varkenshouderij en melkveehouderij en heeft een positief advies gekregen van de Commissie van Deskundigen van de Provincie Overijssel.
Echter, de afdeling vergunningverlening en handhaving vindt de voorgestelde wijze van borgen onvoldoende. Daarom bekijkt de Proeftuin andere mogelijkheden om deze maatregel te borgen, namelijk:
Mestvolume in kelder
Bij één-op-één-verdunning moet het mestvolume in de kelder een keer zo snel toenemen als bij onverdunde mest. Aan de hand van het aantal dieren in de stal, de verwachte mestproductie en de inhoud van de kelder is de minimale volumetoename per dag te berekenen.
Geleidbaarheid mest
Met water verdunde mest heeft een lagere geleidbaarheid dan onverdunde mest. Op een lab is vast te stellen hoeveel de geleidbaarheid bij 50% verdunning is. De komende maanden toetst de Proeftuin deze techniek in de praktijk.
Online droge stof-bepaling
Een geavanceerde techniek uit de rioolzuivering die online het drogestofgehalte van mest kan vaststellen.
NIR-spectroscopie
Met behulp van infraroodstralen kan de samenstelling van mest, waaronder het aandeel water, geanalyseerd worden. Deze methode is ook in beeld voor borging en handhaving van het aanwenden van verdunde mest.
De Proeftuin organiseert in november ontwerpsessies met pilotveehouders, vergunningverleners en -handhavers en leveranciers van stalsystemen om met behulp van één of een combinatie van bovenstaande oplossingen tot een werkbaar systeem te komen.